تأثیر ماساژ اندام تحتانی بر کونگفوکاران جوان

بررسی تاثیرات ماساژ ورزشی را بر بخشهای قدامی و خلفی اندام تحتانی قبل از اجرا بر عملکرد توان، انعطاف پذیری و چابکی کونگفوکاران

دو کونگفو کار مرد در حال مبارزه با یکدیگر در لباس های مشکی

مقدمه

فعالیت‌های روزمره و اجرای مهارت‌های ورزشی به طور رضایت بخش و بدون خستگی زود هنگام نیازمند آمادگی جسمانی و انعطاف پذیری مناسب است (۱). انعطاف پذیری عمدتاً با کشش بافت نرم اطراف مفصل، افزایش می‌یابد و در بسیاری از فعالیت‌های ورزشی برای ورزشکاران از ارزش بسزایی برخوردار است، زیرا سبب می‌شود عملکرد کلی فرد به طور چشمگیر افزایش یابد و فقدان انعطاف پذیری ممکن است منجر به حرکات ناهماهنگ شود که احتمالاً فرد را در معرض آسیب عضلانی قرار خواهد داد (۱).

ورزشکاران، مربیان و درمانگران ورزشی بر این عقیده‌اند که ماساژ نقش مهمی در مدیریت درمان ورزشکاران در حین رقابت‌های ورزشی ایفا می‌کند در واقع این اعتقاد وجود دارد که یکی از مهم‌ترین فواید ماساژ ورزشی تأثیر مثبت آن بر عملکرد است. با این حال، نتایج مطالعات تجربی در این زمینه مبهم هستند.

تحقیقات علمی در زمینه تأثیر ماساژ ورزشی قبل از اجرا بر روی عملکرد به صورت آهسته در حال پیشروی است و همچنین ادعاهای متناقضی در پیشینه تحقیقات محدود گذشته وجود دارد که ماساژ قبل از اجرا عملکرد را افزایش و یا کاهش می‌دهد. با توجه به اینکه تاکنون پژوهشی تاثیرات ماساژ ورزشی را بر بخشهای قدامی و خلفی اندام تحتانی قبل از اجرا بر عملکرد توان، انعطاف پذیری و چابکی کونگفوکاران مورد بررسی قرار نداده است، بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر یک جلسه ماساژ عضلات اندام تحتانی بر عملکرد آزمون‌های انعطاف پذیری، توان و چابکی کونگفوکاران است.

روش شناسی تحقیق

۱۵ کونگفوکار جوان دانشگاه علوم کشاورزی گنبد که فاقد هرگونه ناهنجاری و آسیب در اندام تحتانی خود بودند با میانگین سن ۶/۱±۲۲ سال، وزن ۴/۹±۷۰ کیلوگرم و قد ۱۸/۱۰±۱۷۱ سانتیمتر بطور داوطلبانه در تحقیق حاضر شرکت کردند. روش مطالعه در این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. ابتدا آزمودنی‌ها به مدت ۱۰ دقیقه خود را با نرم دویدن گرم کردند. در پیش آزمون، انعطاف پذیری عضلات همسترینگ، توان ساق پا و میزان چابکی قبل از انجام ماساژ ارزیابی شد و هر یک از آزمودنی‌ها سه مرتبه آزمون‌های خمش به جلو، خمش به پایین، پرش عمودی (سارجنت) و آزمون دوی رفت و برگشت ۹×۴ را انجام دادند و بهترین رکوردهایشان ثبت شد.

ماساژ به مدت ۱۵ دقیقه (۱۰ دقیقه روی اندام‌های تحتانی خلفی و ۵ دقیقه روی اندام‌های تحتانی قدامی) و به دو روش پتروساژ و تاپوتامنت روی اندام تحتانی انجام شد. آزمودنی‌ها مجدداً در پس آزمون همان آزمونها را تکرار کردند. از آزمون تی همبسته برای بررسی اثر ماساژ بر عملکرد هر یک از آزمون‌ها استفاده شد (۰۵.۰. (P<

یافته‌های تحقیق

نتایج آماری نشان داد که ۱۵ دقیقه ماساژ ورزشی باعث افزایش معنی داری در آزمون‌های انعطاف پذیری خمش به جلو و خمش به پایین شد (به ترتیب ۰۴.۰P=و ۰۳.۰. (P= به عبارت دیگر عملکرد آزمون‌های خمش به جلو و پایین پس از ماساژ به ترتیب ۵۶.۱۰% و ۱۶.۱۲% افزایش یافت. همچنین در رکورد آزمون‌های توان و چابکی تفاوت معنی داری مشاهده نشد (به ترتیب ۳۳.۰P=و ۲۳.۰. (P=

بحث و نتیجه‌گیری

نتایج مطالعه حاضر سازگاری اندکی با مطالعات قبلی که استفاده از ماساژ را بررسی کردند داشته است. مکچینی و همکاران اظهار داشتند که ماساژ قبل از مسابقه می‌تواند انعطاف پذیری پلانتارفلکسور مچ پا را افزایش دهد (۲) در مقابل هانتر و همکاران دریافتند که ماساژ اندام تحتانی باعث کاهش معنی داری در نیروی ایزوکنتیک طی انقباض اولیه عضلات می‌شود) ۳ (. دو تکنیک ماساژ به کار گرفته شده در مطالعه‌ی حاضر شامل تماس مستقیم روی پوست برای مدت ۱۵ دقیقه است.

در طول این مدت، اعمال ماساژ قوی روی پوست با هریک از این تکنیک‌ها می‌تواند گیرنده‌های پوستی را تحریک کند. احتمال می‌رود که این مالیدن یا ضربه زدن روی پوست به مدت طولانی، اضافه باری را روی گیرنده‌های پوستی ایجاد می کندو ممکن است تشخیص نقطه پایانی کشش را مشکل‌تر کند. این فرضیه براساس نتایج مگنوسون و همکاران بنا نهاده شده است که عنوان کردند افزایش در دامنه حرکتی بیشتر ناشی از افزایش در تحمل کشش است تا تغییر در سفتی بافت.

بطورکلی، اگر ماساژ می‌تواند طول عضله را بدون تأثیر در عملکرد توانی و چابکی افزایش دهد، لذا می‌توان این فرضیه را مطرح کرد که ماساژ به مدت کوتاه در مقایسه با دیگر روش‌های گرم کردن که عملکرد توانی و چابکی را کاهش می‌دهند می‌تواند یک روش بهتری برای آماده سازی بدن قبل از یک رقابت توان و چابکی مانند کونگفو باشد.

مقاله اصلی را در اینجا بخوانید.

دیدگاهتان را بنویسید