فهرست
ماساژ چی کونگ چیست؟
ماساژ چی کونگ به انگلیسی Qigong Massage به معنای واقعی کلمه: یک سیستم قدیمی هماهنگی بدن، حرکت، تنفس و مراقبه است که برای اهداف بهداشتی، معنویت و آموزش هنر‌های رزمی مورداستفاده قرار می‌گیرد. با داشتن ریشه در پزشکی، فلسفه و هنر‌های رزمی چینی، چی کونگ به‌طور سنتی توسط چینی‌ها و در سراسر آسیا به‌عنوان روشی برای پرورش و تعادل چی (که تقریباً به‌عنوان چی تلفظ می‌شود) مشاهده می‌شود، ترجمه شده به‌عنوان انرژی زندگی است.
عمل چی کونگ معمولاً شامل حرکت مراقبه، هماهنگی حرکت آهسته، تنفس ریتمیک عمیق و یک ذهنیت آرام مراقبتی است. افراد برای سرگرمی، ورزش، آرامش، دارو‌های پیشگیری، خوددرمانی، دارو‌های جایگزین، مراقبه، خود پرورش و آموزش هنر‌های رزمی، در سراسر چین و در سراسر جهان ماساژ چی کونگ را تمرین می‌کنند. ازآنجاکه تحقیقات بالینی در مورد چی کونگ به دلیل فواید بالقوه آن در معالجه بیماری‌های مختلف – ازجمله فشارخون بالا، درد و سرطان – به دلیل کیفیت پایین بی‌نتیجه بوده است، هنوز هیچ مدرکی مبنی بر اینکه ماساژ چی کونگ اثر درمانی دارد تا سال 2016 وجود ندارد.
QI چی اغلب به‌عنوان انرژی زندگی ترجمه می‌شود، اشاره به انرژی در گردش در بدن است. گرچه تعریف کلی‌تر انرژی جهانی است، ازجمله گرما، نور و انرژی الکترومغناطیسی؛ و تعاریف غالباً شامل نفس، هوا، گاز یا رابطه ماده، انرژی و روح است. چی یک اصل اساسی در طب سنتی چینی و هنر‌های رزمی است. گونگ (کونگ) غالباً به‌عنوان تزکیه یا کار ترجمه می‌شود و تعاریف شامل تمرین، مهارت، تسلط، شایستگی، پیشرفت، خدمات، نتیجه یا دستیابی است و اغلب به معنای gongfu کونگ‌فو به معنای سنتی دستیابی به کار می‌رود. با تلاش فراوان. این دو کلمه برای توصیف سیستم‌ها برای پرورش و تعادل انرژی زندگی به‌ویژه برای سلامتی و رفاه ترکیب شده‌اند.
تاریخچه چی کونگ
اصطلاح چی کونگ همان‌طور که در حال حاضر مورداستفاده قرار می‌گیرد، در اواخر دهه 1940 تا دهه 1950 تبلیغ شد تا به طیف گسترده‌ای از تمرینات خود پرورش چینی بر رویکرد‌های سلامتی و علمی، تأکید شود تا با تأکید بر رویه‌های معنوی، عرفان و سلسله نخبگان. باوجود ریشه در فرهنگ چین باستان قدمت بیش از 4000 سال، طیف گسترده‌ای از فرم‌های چی کونگ در اقشار مختلف جامعه چین شکل گرفته است: در طب سنتی چین برای عملکرد‌های پیشگیرانه و درمانی؛ درکانفشن. برای ترویج طول عمر و بهبود شخصیت اخلاقی؛ در دائوئیسم و بودیسم به‌عنوان بخشی از تمرین مراقب‌های؛ و در هنر‌های رزمی چین برای تقویت توانایی‌های جنگی. چی کونگ معاصر، سنت‌های متنوعی و بعضا متفاوت را باهم می‌آمیزد.
با شروع اواخر دهه 1940 و 1950، دولت سرزمین اصلی چین سعی کرد رویکرد‌های متفاوت qigong را در یک سیستم منسجم باهدف ایجاد یک پایه علمی محکم برای عمل چی کونگ ادغام کند. در سال 1949، لئو گیزن نام چی کونگ را تأسیس کرد تا به سیستم شیوه‌های حفظ زندگی که او و یارانش بر اساس دائو یین و سایر روایات فلسفی ایجاد کرده‌اند، تأسیس کند. این تلاش توسط برخی از متخصصان شناس شروع به‌عنوان تفسیر مدرن یا علمی از چی کونگ است.
در طول جهش بزرگ به جلو و انقلاب فرهنگی ، چی کونگ ، همراه با سایر طب سنتی چینی، تحت کنترل سخت و دسترسی محدود در بین عموم مردم قرار داشت، اما در مراکز توان‌بخشی دولتی اجرا شد؛ و در دانشگاه‌ها و بیمارستان‌ها گسترش یافته است. پس از انقلاب فرهنگی، چی کونگ، به همراه chi t(ai، به‌عنوان تمرین روزانه صبحگاهی که به‌طور گسترده در سراسر چین تمرین می‌شد، رواج یافت.
محبوبیت و محدودیت
محبوبیت چی کونگ در دوران دنگ و جیانگ پس از مرگ مائو زدونگ در 1976 تا 1990، با تخمین‌هایی بین 60 تا 200 میلیون پزشک در سراسر چین رشد کرد. همراه با محبوبیت و تحریم دولت، مشاجرات و مشکلات ایجاد شد: ادعای توانایی‌های خارق‌العاده در مرز با توضیحات ماوراء طبیعی، شبه دانش برای ایجاد اعتبار، یک وضعیت روانی بانام انحراف چی کونگ ، شکل دادن به فرقه‌ها و اغراق در ادعا‌های استادان برای منافع شخصی. در سال 1985، سازمان ملی تحقیقات و تحقیقات ملی چی کونگ برای تنظیم فرقه‌های چی کونگ کشور ایجاد شد. در سال 1999، در پاسخ به احیای گسترده سنت‌های قدیمی معنویت، اخلاق و عرفان و درک چالش‌های کنترل ایالتی، دولت چین اقدامات لازم را برای اجرای کنترل عمل‌های عمومی چی کونگ از جمله تعطیل کردن کلینیک‌ها و بیمارستان‌های چی کونگ و ممنوعیت گروه‌ها انجام داد؛ مانند زونگ گونگ و فالون گونگ.
از زمان سرکوب سال 1999، تحقیقات و عمل چی کونگ فقط در زمینه بهداشت و طب سنتی چینی پشتیبانی می‌شوند. انجمن بهداشت چین، چی کونگ که در سال 2000 تأسیس شد، عملکرد عمومی چی کونگ را محدود میکند، با محدودیت در اجتماعات عمومی، نیاز به آموزش‌های معتبر دولتی و مجوز مربیان و محدود کردن عمل به فرم‌های مصوب دولت. از طریق نیرو‌های مهاجرت دیاسپورای چین، جهانگردی در چین و جهانی سازی، عمل چی کونگ از جامعه چین به جهان رواج پیدا میکند. امروزه، میلیون‌ها انسان در سراسر جهان عمل چی کونگ را انجام داده و به فواید چی کونگ تا درجات مختلف اعتقاددارند. علاقه‌مندان به چی کونگ، به‌واسطه منشأ تاریخی آن، از دلایل مختلفی ناشی می‌شوند و به دلایل مختلفی ازجمله تفریح، ورزش، آرامش، دارو‌های پیشگیری، خوددرمانی، دارو‌های جایگزین، خود تزکیه، مراقبه، معنویت و ورزش‌های رزمی فعالیت می‌کنند.
چی کونگ شامل مجموعه متنوعی از شیوه‌ها است که بدن ، نفس و ذهن را بر اساس فلسفه چینی هماهنگ میکند. تمرینات مدیتیشن در حال حرکت و هنوز هم ماساژ، شعار دادن، مراقبه صوتی و غیر تماسی است که به‌صورت گسترده‌ای از حالت‌های بدن انجام شامل معمولاً به دو دسته بنیادی طبقه‌بندی می‌شود: چی کونگ پویا یا فعال و چی کونگ مراقبه و منفعل
طبقه‌بندی چی کونگ از دیدگاه درمانی
- چی کونگ داخلی که بر آن تمرکز دارد. مراقبت از خود و پرورش خود
- چی کونگ خارجی که شامل معالجه توسط یک درمانگر است که qi را هدایت یا انتقال می‌دهد.
به‌عنوان مدیتیشن در حال حرکت، تمرین چی کونگ به‌طورمعمول حرکت آهسته سبک، تنفس دیافراگم عمیق و تمرکز ذهنی آرام را با تجسم هدایت qi از طریق بدن هماهنگ میکند. درحالی‌که جزئیات اجرای متفاوت است، به‌طورکلی فرم‌های چی کونگ می‌تواند به‌عنوان ترکیبی از چهار نوع تمرین توصیف شود: پویا، ایستا، مراقبه و فعالیت‌هایی که نیاز به کمک‌های خارجی دارند.
تمرین پویا
شامل حرکت سیال است که معمولاً با دقت منظم انجام می‌شود و با نفس و آگاهی هماهنگ می‌شود. مثال‌ها شامل حرکات سبک و آرام سبک است. مثال‌های دیگر شامل حرکت مهربان است که حرکت حیوانات را در پنج حیوانات تقلید میکند ، منبع خود منتشر شده جرثقیل سفید و غاز وحشی به‌عنوان شکلی از ورزش ملایم، چی کونگ از حرکاتی تشکیل می‌شود که به‌طورمعمول تکرار می‌شوند، تقویت و کشش بدن، افزایش حرکت مایعات خون، سینوویال و لنفاوی، تقویت تعادل و اختصاصی و بهبود آگاهی از نحوه حرکت بدن فضا.
تمرین استاتیک
شامل نگه‌داشتن وضعیت برای مدت زمان پایدار است. در بعضی موارد، این شباهت به عمل یوگا و ادامه آن در سنت بودایی دارد. به‌عنوان مثال Yiquan، یک هنر رزمی چینی که از xingyiquan مشتق شده است، بر تمرینات ایستا تأکید دارد. در مثال دیگر، شکل شفابخش هشت قطعه کلوچه بدوجانجن qigong مبتنی بر یک سری وضعیت‌های ایستا است.
تمرین مدیتیشن Meditation practice
از آگاهی از نفس، تجسم، مانترا، شعار دادن، صدا و تمرکز بر مفاهیم فلسفی مانند تیراژ qi، زیبایی شناسی یا ارزش‌های اخلاقی استفاده میکند. در طب سنتی چینی و تمرین دائوئیست، تمرکز مراقبتی معمولاً روی کشت qi در مراکز انرژی دانتی و متعادل کردن جریان qi در مسیر‌های نصف‌النهار و سایر مسیر‌ها است. هدف در روایات مختلف بودایی این است که ذهن را حفظ کنیم، یا از طریق تمرکز بیرونی، به‌عنوان مثال در یک مکان، یا از طریق تمرکز درونی بر روی نفس، مانترا، یک کوآن، پوکی یا ایده جاودان. در سنت محقق کنفوسیوس، مدیتیشن متمرکز بر انسانیت و فضیلت و باهدف روشنگری خود است.
استفاده از عوامل خارجی
بسیاری از سیستم‌های عمل چی کونگ شامل استفاده از عوامل خارجی مانند مصرف گیاهان دارویی، ماساژ، دست‌کاری بدنی یا تعامل با سایر موجودات زنده است. به‌عنوان مثال، مواد غذایی و نوشیدنی‌های تخصصی در برخی از فرم‌های پزشکی و دائوئیست مورداستفاده قرار می‌گیرد، درحالی‌که ماساژ و دست‌کاری بدن گاهی در اشکال ورزش‌های رزمی مورداستفاده قرار می‌گیرد. در بعضی از سیستم‌های پزشکی، یک استاد چی کونگ از درمان غیر تماسی استفاده میکند، به‌طور مختصر چی را از طریق بدن خود به بدن شخص دیگری هدایت میکند.
مطالب زیر برای افزایش دانش و آگاهی شما مفید خواهند بود: